In het begin van de meditatie, was het een en al zoeken naar 'hoe zit ik', 'waar zit ik,' wat is een goede uitgangspunt?. Informaties zijn er té veel om een pakkende richtlijn te hebben. De afleiding was er enorm. En je geeft daar graag het gehoor aan met als gevolg, dat je blijven aan het doorbladeren. Alles is even aantrekkelijk. Het komt erop neer dat je jouw oorspronkelijkheid terug te vinden zijn. En je kunt het bereiken door het beheersen van de meditatie techniek. Daar ik al in m'n jongere jaren aan het 'peinzen' ben geweest, "hoe ben ik echt, zonder deze ingebracht programma in dezen lijve"?, Het was een uitnodigend pad om binnen te lopen. Veel rommel is opgestapeld in de lopende jaren. Ene stapel is nog rommeliger, zo niet verschrikkelijker aan toe dan die andere ellendige stapel. Waaruit al je handelingen des levens mee moet uitvoeren. Er gebeurde van alles in je hersen, alsof een bliksemvanger aan het werken zijn. Het is beslist geen gemakkelijk opgave geweest. Zonder de leraren, die je iedere keer opbeurde met de aanwijzingen, "alles wat je doet is goed", je doet niets verkeerd, dat hoort erbij, je bent je spanning/stress aan het oplossen, etc, heb mijn ernstig twijfel of je zover was gekomen waar je nu insta. En nog altijd zoekend naar de leraren die je verder kan helpen. Die je leert, hoe je jouw lijf te doorgronden, te komen dat je verenigt met het vergaan daarvan.